Projektant bezprzewodowych sieci lokalnych WLAN powinien zawsze brać pod uwagę potrzeby i wymagania klienta, dla którego aktualnie pracuje. Pozwoli to umiejętnie zarządzać jego oczekiwaniami i uniknąć nieporozumień ? a nawet odpowiedzialności prawnej.
Potrzeby i wymagania klienta dotyczące projektowania bezprzewodowej sieci lokalnej (Wireless Local Area Network ? WLAN) nie powinny być pomijane przez projektanta. Pierwszy krok w etapie realizacji każdego tego typu przedsięwzięcia, zwany analizą potrzeb, pozwala na właściwe zbudowanie szkieletu projektu, ustanowienie zasięgu planowanego systemu oraz identyfikację jego ograniczeń. Określenie tych głównych parametrów umożliwi wszystkim zainteresowanym dokładne zrozumienie własnych oczekiwań i możliwości, ustalenie sposobów realizacji projektu oraz tego, jakie zadania będą mogły być stawiane przed zainstalowanym systemem. Ponadto pozwala to projektantowi na umiejętne zarządzanie oczekiwaniami klienta oraz na uniknięcie nieporozumień podczas planowania sieci i przy późniejszej realizacji ? a nawet ewentualnej odpowiedzialności prawnej. Wszystko to jest bardzo ważne, zwłaszcza jeśli projektant i klient chcą utrzymywać pozytywną i długotrwałą relację, która przyniesie korzyści obu stronom.
Przed dokonaniem jakiejkolwiek wizji lokalnej projektant powinien spotkać się z zamawiającym, klientem lub użytkownikiem końcowym systemu, aby ustalić jego potrzeby. Zacząć należy więc od zidentyfikowania osób, powszechnie nazywanych ?zainteresowanymi? lub ?interesariuszami?, i porozmawiania z nimi, aby dokładnie zrozumieć, czego oczekują od swojej nowej sieci bezprzewodowej. Łatwo powiedzieć, że wszyscy klienci i zakłady czy instytucje różnią się od siebie, ale w rzeczywistości okazuje się, że większość projektów z punktu widzenia reguł tworzenia sieci bezprzewodowych jest do siebie podobnych. Fale o częstotliwości radiowej (Radio Frequency ? RF) zachowują się bowiem zwykle w dość przewidywalny sposób, choć każdy wariant ma oczywiście swoje niuanse.
W wielu przypadkach projektant będzie też odpowiadał na zapytania ofertowe (Request For Proposal ? RFP). Określają one zakres przedsięwzięcia i zawierają prośbę o określenie metod projektowych, kwalifikacji osobistych projektanta i ceny za projekt. Jakość tych zapytań jest różna, zależnie od gałęzi przemysłu, którą reprezentuje dany klient. Jeśli pochodzą z działu IT, można się spodziewać szczegółowego wykazu oczekiwań, włącznie ze specyfikacją techniczną. W takich przypadkach w odpowiedzi nie trzeba rozpisywać się o filozofii projektu ? kompetentny profesjonalista powinien być w stanie wykonać przekonującą i atrakcyjną ofertę bez zbytniego wysiłku. W zapytaniu od działu IT znajdziemy zasadnicze informacje na temat pracy przyszłej sieci i wstępny opis przewidywanego projektu, więc konsultantowi czy wykonawcy pozostaje po prostu zainstalować system zgodny z wymaganiami właściciela obiektu i dokonać zakończonego powodzeniem odbioru technicznego. Ten scenariusz nie wymaga żadnej dalszej dyskusji ? trudności, na jakie można się natknąć, powinny zostać zidentyfikowane na wczesnym etapie, aby pokazać ich wpływ na koszt końcowy projektu.
Problem powstaje wtedy, gdy zapytanie ofertowe jest publikowane w mediach przez organizację, która ma mały czy wręcz zerowy budżet na specjalistów z informatyki ? lub dotąd nie potrzebowała ich zatrudniać. Takie sytuacje wymagają kreatywności i powściągliwości. Zapytanie może być wówczas lakoniczne i pozbawione koniecznych szczegółów, potrzebnych do podjęcia świadomej decyzji oraz przygotowania oferty. Dowiemy się z niego np. tylko tyle, że poszukiwany jest projektant ?sieci bezprzewodowej LAN?, rozciągającej się na obszarze o określonej powierzchni, z zastrzeżeniem, że każdy element tego obszaru powinien mieć odpowiednie pokrycie sygnałem sieci. Nie znajdziemy w nim jednak żadnych informacji na temat projektu sieci, ani koncepcji tego, czym ma ona być lub co realizować. Zmusza to osobę odpowiadającą na zapytanie do samodzielnego zidentyfikowania wszystkich problemów i parametrów roboczych sieci dla danego obiektu. Zwykle odbywa się to na podstawie wywiadu z osobami zainteresowanymi, które będą użytkownikami nowego systemu. W wielu przypadkach osoby odpowiedzialne nie są biegłe w informatyce i sprawą projektanta jest, aby otrzymał jak najlepsze informacje, które wykorzysta jako podstawę swojej koncepcji. Oczywiście realizacja tego scenariusza oznacza dużo więcej pracy do wykonania, zaś prawdopodobieństwo niepowodzenia pozostaje znacznie większe niż w przypadku profesjonalnie przygotowanych zapytań ofertowych.
Harmonogram realizacji projektu
Pierwszym krokiem w kierunku sporządzenia harmonogramu realizacji projektu jest zaaranżowanie spotkania z menedżerem odpowiedzialnym za projekt i udokumentowanie wszystkiego, co ma wpływ na wymagania klienta dotyczące sieci. Dla tego punktu programu nie ma żadnej alternatywy. Użytecznymi narzędziami są tu listy kontrolne lub kwestionariusze. Ten podstawowy krok określi ogólny zakres i koszty końcowe projektu. Jeśli właściciel obiektu wynajął do sporządzenia zapytania ofertowego konsultanta (co się często zdarza), wtedy projektant powinien zapewnić jego uczestnictwo w spotkaniu i rozmowach.
Następnie należy przygotować konkretny harmonogram realizacji przedsięwzięcia, który pozwoli uniknąć długich i nieproduktywnych spotkań. Ważne jest, aby od pierwszego spotkania wybrany projektant/instalator przejął kontrolę nad całością działań. Wszystko należy zapisywać w notatniku projektowym, który będzie nadzwyczaj ważnym dokumentem w przypadku wszelkich sporów czy nieporozumień, jakie mogą wyniknąć w trakcie realizacji. Projektant powinien być też przygotowany na wycofanie się z rozmów, jeśli nie uzyska potrzebnych informacji lub gdy właściciel obiektu będzie sprawiał wrażenie osoby niepewnej odnośnie swoich wymagań albo sposobów finansowania przedsięwzięcia.
Jeżeli na tym etapie zostanie odpowiednia ilość czasu, należy wykonać pobieżną analizę potrzeb, aby określić pożądane lub wymagane parametry systemu. Parametry te powinny obejmować zasięg sieci, jej wydajność (w sensie minimalnej przepustowości na użytkownika), typy sprzętu wykorzystującego WLAN, typy aplikacji lub programów, które będą wykorzystywać WLAN, ilość obsługiwanych danych głosowych i wideo oraz fizyczną charakterystykę obiektu. Bardzo użyteczne okażą się wówczas wizytacja na miejscu i obchód obiektu ? przydadzą się zwłaszcza w określaniu lokalizacji sprzętu sieciowego, pomieszczeń z okablowaniem, szybów wind oraz odległości od znajdujących się w pobliżu innych obiektów (budynków), w których mogą również działać sieci bezprzewodowe.
Pomocne będzie także spotkanie się z osobami, które mają administrować nowym systemem. Zwykle są one znacznie mniej skrępowane w artykułowaniu swoich potrzeb i opinii niż pracownicy zaangażowani w proces tworzenia sieci. Ich rozeznanie może być bardzo trafne i pozwoli projektantowi na zadawanie właściwych, rzeczowych pytań. Należy jednak uważać na ?listy życzeń? ? zdarza się bowiem, że zainteresowane osoby chcą mieć ekstrawagancki i najnowocześniejszy system, dysponując mizernym budżetem. Dobrą praktyką jest więc określenie dostępnych zasobów finansowych na samym początku przygotowań do przedsięwzięcia, ponieważ ułatwia to utrzymywanie każdego klienta w ryzach. Odwoływanie się do wyznaczonego budżetu może też pomóc w eliminowaniu na starcie nieistotnych, dodatkowych wymagań. To prawdopodobnie najbardziej skuteczny środek zarządzania oczekiwaniami klienta.
Po przedłożeniu oferty do zatwierdzenia projektant powinien natychmiast otrzymać kontrakt w postaci dokumentu opatrzonego wszystkimi wymaganymi podpisami. Powinien zostać także zaznajomiony ze wszystkimi lokalnymi prawami i przepisami. Dobrze jest również na koniec ponownie przejrzeć analizę potrzeb i wyszukać wszystkie ewentualne luki w danych. Po wykonaniu tego wszystkiego projektant jest gotowy do rozpoczęcia prac związanych z zaprojektowaniem sieci WLAN ? według zamówienia klienta i charakterystyki obiektu.
Autor: Daniel E. Capano jest certyfikowanym administratorem sieci bezprzewodowych, właścicielem i prezesem firmy Diversified Technical Services Inc. (USA).
Tekst pochodzi z nr 3/2017 magazynu "Control Engineering". Jeśli Cię zainteresował, ZAREJESTRUJ SIĘ w naszym serwisie, a uzyskasz dostęp do darmowej prenumeraty w formie drukowanej i/lub elektronicznej.
