Jędrzej Kowalczyk, prezes zarządu w firmie FANUC Polska
Obserwując obecne trendy i coraz doskonalsze narzędzia, jakimi dysponujemy (np. automatyczne wysyłanie e-maili, identyfikowanie produktu na wielu etapach linii produkcyjnej), możemy być przekonani, że upowszechnienie IoT w najbliższych latach jest jak najbardziej realne. Rozwiązania, które do niedawna uważane były jedynie za wymysły twórców science fiction, dziś już z powodzeniem funkcjonują w naszej rzeczywistości, jak choćby samochody bez kierowców. Naszym zdaniem podobnie będzie z IoT, czy szerzej, z koncepcją Przemysłu 4.0. Jednak, by tak się stało, niezbędne jest wypracowanie nowych metod projektowania funkcjonalnie zintegrowanych systemów heterogenicznych (dziś często rozproszonych), powiązanych z procesami fizycznymi w zmieniających się środowiskach. Ponadto konieczne jest uzyskanie bardzo wysokiego poziomu niezawodności systemów. Systemy cyberfizyczne, w szczególności te, od których może zależeć życie człowieka, muszą być całkowicie pewne. Pewność, z jaką możemy używać tych systemów, oraz ich ogólnie rozumiana niezawodność, składają się z szeregu czynników, takich jak: niezawodność sprzętu i oprogramowania, bezpieczeństwo danych, np. przekazywanych przez czujniki, zaufanie użytkownika w stosowaniu ekstremalnie ważnych systemów cyberfizycznych. Pewność stosowania takiego systemu oznacza, że system jest wysoce niezawodny w działaniu, jednocześnie jest zdolny do predykcji, rozpoznawania nowych sytuacji w otoczeniu oraz ma zdolność szybkiej reakcji na niespodziewane zdarzenia w otoczeniu.
Na pewno w najbliższym czasie można się spodziewać dalszego rozwijania narzędzi zarówno z obszaru hardware, jak i software. W przypadku software zapewne duży nacisk będzie położony na rozszerzanie wspomnianych już protokołów komunikacyjnych, dzięki czemu będzie można łączyć maszyny i urządzenia z powszechną siecią internetową oraz automatycznie wymieniać dane za jej pośrednictwem. Dodatkowo takie podejście będzie coraz częściej integrowane ze zdolnością do samodzielnego podejmowania decyzji przez maszynę (np. na podstawie oceny sytuacji na konkretnej linii produkcyjnej przez system wizyjny). Z punktu widzenia sprzętowego (hardware) szczególnym zainteresowaniem powinny się cieszyć inteligentne moduły wymiany danych, a także coraz szybsze procesory i jeszcze większe pamięci, pozwalające na analizę jeszcze większej ilości danych.
Warto wspomnieć również o roli sztucznej inteligencji w analizie coraz większych zbiorów danych. Sztuczna inteligencja (SI), służąc agregowaniu ogromnych ilości danych, analizie i wyciąganiu wniosków czy opracowaniu symulacji zmian i trendów, już dziś rewolucjonizuje biznes. A w przyszłości uzależni strategiczne procesy decyzyjne od algorytmów bazujących na SI.
