Tym, co sprzyja burzliwemu rozwojowi technik bezprzewodowych, jest między innymi swoboda poruszania się urządzeń i elementów ruchomych. W porównaniu z łączami bezprzewodowymi kable są ciężkie, sztywne, mają ograniczoną długość, tendencję do plątania się, są łamliwe, a ponadto przy uszkodzeniu powodują dodatkowe zagrożenie dla otoczenia i obsługi.
Przewaga łączy bezprzewodowych nigdzie indziej nie objawia się pełniej, niż ma to miejsce w przypadku sterowania zautomatyzowanymi pojazdami i robotami. Wystarczy wyobrazić sobie niewielki, bezzałogowy pojazd szpiegujący poszukujący kryjówek terrorystów Al-Kaidy w pakistańskich dolinach, który ciągnie za sobą niemal kilometrowy ethernetowy kabel sieciowy. Dlatego współcześnie każdy tego typu pojazd w dużym stopniu korzysta z rozwiązań komunikacji bezprzewodowej. W przyszłości zależność ta będzie jeszcze większa. W artykule opisujemy dwie przykładowe instalacje tego typu.
Oczywiście z punktu widzenia automatyka komunikacja bezprzewodowa ma także pewne wady. Wprawdzie doskonale sprawdza się w przesyłaniu informacji sterujących pojazdami, jednak rzadko wykorzystywana jest do sterowania nimi w pętli sprzężenia zwrotnego, które umożliwia uzyskanie większej precyzji działania układu. Co jest przyczyną tego ograniczenia? Oto kilka istotnych czynników:
-
Najlepiej jest, aby pętla sprzężenia zwrotnego była zawsze jak najkrótsza. Tymczasem w przypadku komunikacji bezprzewodowej długość toru transmisji zmienia się. Zwykle jest dość długi, co nie jest korzystne dla sterowania w pętli zamkniętej.